Australia: Queens' Land

Dit artikel verscheen eerder in Winq Magazine

Mardi Gras in Sydney is als een Hadj voor homo’s: je moet er een keertje bij zijn geweest. Maar als je de halve aardbol bent afgereisd, dan hoef je het natuurlijk niet bij Sydney te houden. Wie noordwaarts naar Queensland trekt, vindt in de weken aansluitend op Mardi Gras meer feestjes, de groene tropen en de regenboogkleurige onderwaterwereld van het Great Barrier Reef.

Tekst & Beeld: Jurriaan Teulings

Ook Australiës gay business buiten Sydney pikt graag een graantje mee van de enorme influx van gay toerisme rond het Mardi Gras seizoen. Dus worden er volop ‘Mardi Gras Recovery’ party’s georganiseerd en worden evenementen netjes vlak na de afsluiting van het feestgedruis in Sydney gepland. Van een echte recovery komt het natuurlijk zelden: het doel is om het feestje nog eens dunnetjes over te doen en als het even kan je eigen lichaamsgewicht in wodka de consumeren. Het gaat er echter vaak een stuk gemoedelijker (en ook wat dorpser) aan toe. Wie dan echt genoeg heeft van de homo’s, kan zich laven aan datgene wat Australië in overvloed heeft: natuurschoon. En daar vallen surfer dudes met schelpjes in hun lokken natuurlijk ook onder.

BRISBANE:

BIG GAY DAY
De grootste stad ten noorden van Sydney organiseert sinds 2001 jaarlijks een grote fundraiser: Big Gay Day. Er wordt een groot stuk straat (Alden Street) rondom het Wickham Hotel afgezet dat plaats biedt aan achtduizend feestvierders. In 2007 bracht Big Gay Day AUD 30.000 op voor het goede gay doel. Daarbij kreeg de organisatie hulp van lokale en nationale homohelden: denk aan toevallig knappe Big Brother deelnemers, populaire dj’s en een podiumvol drag queens. De ster van de avond was Leo Sayer, juist, die van Thunder in My Heart (helemaal zelf bedacht in 1977) en Thunder in My Heart Again (met een beetje hulp van Meck, een enorme hit in 2007). Verwacht een uitermate sympathieke sfeer, die, hoewel soms wat provinciaal, een stuk minder opgefokt is dan op sommige feesten in Sydney. Een groot verschil is in elk geval dat de meerderheid van de beefcakes hier zijn T-shirt aanhoudt.

Waar: 308 Wickham Street,
Wanneer: 9 maart, van 12pm tot 10pm
Website: 308 Wickham Street

EN VERDER:
GoMA
De meest opmerkelijke ontwikkeling die Brisbane begin jaren negentig uit een lang bestaan van relatieve onbeduidendheid haalde was het project op de South Bank, waar, op het oude terrein van de wereldtentoonstelling van 1988, in de jaren negentig een aantal parken en een kunstmatig strand werden aangelegd. Als ‘cherry on the cake’ werd eind 2006 de Queensland Gallery of Modern Art (GoMA) opgeleverd, dat waarschijnlijk een van de beste en mooiste musea voor moderne kunst van Australië is – een zeer aangename verrassing.
Stanley Place, South Bank, www.qag.qld.gov.au

CAIRNS

RECOVERY BIJ SKINNY DIPS
Niet zomaar een recovery party, maar een recovery van bijna een hele week in het gay resort Skinny Dips. Het sluit direct aan op Mardi Gras. Het resort – een beetje in Melrose Place-stijl, rondom een zwembad – is een beetje een vreemde eend in de bijt in het voor het overige niet zo erg op homo’s georiënteerde Cairns. Het is echter een oase van rust en uiterst comfortabel, een eindje buiten het centrum. Van hieruit wordt een programma georganiseerd dat tussen welkomstdiner en vaarwelontbijt een tripje naar het Great Barrier Reef omvat, en natuurlijk de nodige feestjes, zoals de onvermijdelijke Pool Party en een Underwear Dance Party. Deze recovery is inmiddels zo populair dat het resort snel volgeboekt is – maar geen nood voor wie net naast het net vist zijn er extra kamers in een nabij 4-sterrenhotel beschikbaar, terwijl de feestjes en andere activiteiten gewoon toegankelijk blijven. Het verblijf (5 nachten), inclusief, diners, excursies, spa, feestjes, en airport transfers kost vanaf AUD 877,50 per persoon – wat ongeveer neerkomt op 490 euro – en daar gaat nog eens 10% af als je het rechtstreeks via de site boekt.

Waar: Skinny Dips Resort, 18-24 James Street Cairns
Wanneer: van 3-7 maart (vertrek de 8e) 2008
Website: www.skinnydips.com.au


EN VERDER:
HELI & SNORKEL
Cairns heeft een van de mooiste aanvliegroutes ter wereld. Wie van het zuiden vliegt, ziet onderweg een diepblauwe zee waarin langgerekte koraalriffen aquamarijne strepen trekken. Aan de kust wordt het water van de oceaan bijna onzichtbaar, zo transparant dat er alleen een lichtblauwe waas richting mangrovebossen strekt. Het land is groen en bergachtig, dichtbegroeid met tropisch regenwoud dat er van boven uitziet als broccoli. Het is een paradijselijk plaatje, alleen jammer dat het zo voorbij is. Wie er geen genoeg van kan krijgen, of het ongeluk heeft om op een bewolkte dag te arriveren, is er de optie om het nog eens over te doen in een helikopter. Er zijn een aantal opties, maar het leukst is om met de helikopter vanuit Cairns naar het Great Barrier Reef te vliegen en daar te landen op een platformpje in zee. Onderweg vlieg je zo laag dat je de zeeschildpadden door het koraal kan zien zwemmen. Vanaf het platform word je met een klein bootje naar een grotere boot gebracht, waar je wordt voorzien van snorkel gear. Een paar minuten later lig je in de technicolor onderwaterwereld van Nemo. Kijk goed om je heen, het kan de laatste keer zijn: met de opwarming van de wereldzeeën gaat het koraal er als eerste aan. De terugweg is per boot - lekker rozig van het zwemmen dein je in anderhalf uur terug naar Cairns. Als je geluk hebt, tref je de schipper die ook zanger en Aboriginal stand up comedian is. Het is de 235 dollar (130 euro) dubbel en dwars waard, maar als je wel een gokje wil wagen en tot het laatste moment wacht, dan krijg je nog een fikse korting ook.
Down Under Helicopters, www.downunderheli.com


PORT DOUGLAS
Port Douglas, ongeveer 70 kilometer ten noorden van Cairns, is zo een beetje het laatste stukje beschaving voordat de weg naar het noorden ophoudt in tropische wildernis. En wat voor een beschaving: het is een eersteklas vakantieoord. De historie begint typisch voor een Australisch dorp: er wordt goud gevonden, het dorp loopt vol, goud op, dorp leeg. In 1960 woonden er honderd man, voornamelijk vissers. In de jaren tachtig wordt de geschiedenis echter interessant: de rijke zakenman Christopher Skase ziet een enorm potentieel in de paradijselijke locatie en laat er een super-de-luxe Sheraton Mirage bouwen. Toen hij palmen ging importeren uit Afrika (wat een beetje als water naar de zee brengen is in deze contreien) en zijn private jet naar Melbourne liet vliegen om een jurk die zijn vrouw Pixie was vergeten op te pikken hadden er bellen moeten gaan rinkelen. Of toen hij een half miljoen uitgaf aan een verjaardagsfeestje. Kort daarna valt zijn imperium, maar niet nadat hij miljoenen naar het buitenland heeft gesluisd en naar Mallorca is gevlucht. Daar veinst hij een longziekte om niet te worden uitgeleverd, en als dat plan dreigt te mislukken neemt hij de nationaliteit van de Dominicaanse republiek aan. Inmiddels zitten er dan zo veel gedupeerden achter hem aan dat een televisiepersoonlijkheid een inzamelingsactie doet om hem door een bounty hunter te laten kidnappen. Alle moeite ten spijt ontspringt Skase telkens weer de ‘chase’ en uiteindelijk sterft hij aan maagkanker, zonder ooit een stap meer te hebben gezet in Port Douglas.
Daar komt, ondanks het fiasco rondom het Sheraton Mirage, de luxe toeristenindustrie snel tot volle wasdom. Het wordt het Miami South Beach van Queensland, zonder de homo’s, mét de filmsterren. In de restaurants hangen foto’s van Kiefer Sutherland (die van Chinees houdt, en de Chinees van hem) en Bill Clinton, die samen met Hillary in het rozige pre-Lewinsky, pre-Dubya tijdperk op vakantie ging in dit oord. Het is – net als Cairns – een vertrekhaven van veel boten vol toeristen naar het Great Barrier Reef, en busjes naar Cape Tribulation, waar een spectaculair strand direct aan de jungle grenst. Maar bovenal is het een plek om tot rust te komen en goed te eten. ’s Avonds is er weinig te beleven tussen de honeymooners en gepensioneerden (wat, zo blijkt, de levensfases bij uitstek zijn waarin men besluit dat er een koraalrif moet worden bezocht.) Een écht ideaal strandoord is het niet: aan de ene kant van het schiereiland staan borden die waarschuwen voor zeekrokodillen, aan de andere kant zijn het box jelly fish die de wateren onveilig maken in het seizoen vlak na Mardi Gras. Wees gewaarschuwd: het schijnt dat een ontmoeting met een zeekrokodil te verkiezen is boven de tentakels van de kleine kwal die je een hel injagen zelfs Dante niet heeft kunnen bedenken. Wie echter wijselijk wegblijft van de branding, heeft hier de bestemming die Gerard Joling voor ogen heeft als hij over een Ticket to The Tropics kweelt te pakken: een soft focus hemel waar de palmen wuiven, de branding ruist, en altijd een voortreffelijke maaltijd binnen handbereik is.
www.portdouglas.com.au

met dank aan tourism australia, (www.australia.com), tourism queensland (www.tourismqueensland.com.au) en qantas (www.qantas.nl)

• copyright © 2008 jurriaan teulings
• alle rechten voorbehouden
• contact